امروز ساعت 9 بود که برادر عبّاسی به آسایشگاه آمد و بیسیم چی و کمکش و یک آرپی چی زن با کمـکش را گفت آماده باشند تا به تایر آباد بروند که به جای آرپی جی زن من انتخاب شدم و ساعـــــت یازده سوار ماشین شدیم به ابوذر رفتیم و تا ساعت 12 آنجا بودیم که گفتند نفرات برگشته اند و بنابر این به پایــــگاه برگشتیم .پنجشنبه تمام شد و کارهایی از قبیل نماز ، غذا و خواب و چایی مـــــثل هر روز به صورت تکرار انجام می شود .

جمعه بعد از ظهر با برادر عبّاسی ، معروفی ، کریمی و صالحی به بیابانی پشت پایـــگاه رفتیم و قوطـــی را گذاشتنم و نشانه گیـری کردیم که من از پنج تیر بار بستم و به عنوان کمک تیر بارچی بودم .ساعت نه بود که پیاده به ستون یک با فاصله پنج متر از هم به پایگاه ابوذر رسیدیم و حسین زاده و روزبهان که او فرمانده عملیات بود صحبت کردند و گروهبان سلیـــــمی معاون فرمانده تمام گروه های ضربت جمع شده بودند و راهپــــیمائی آغاز شد و چند کیـلومتر از کل کند گذشته بودیم که دستور داده شد که برگردیم و به طرف بوکان برگشتیم . ساعت نه ونیم از ابوذر خارج شدیم و ساعت دو نیم بعد از نصـــــف شب بود که به پایگاه شهید امامی برگشتیم .

دیشب ساعت دو و نیم خوابیده بود و شب سختی را پشت سر گذاشته بودیم . زیرا نزدیــک به 15 کیلومتر پیاده رفتیم تا ساعت 10 صبح خوابیدم و وقتی خواستم صبحانه بخورم آماده باش دادند و به ستاد رفتیم و سپس به پایگاه خودمان برگشتیم .

ظهر آماده باش دادند و با تمام نفرات به آبادی رفتیم و جای بچه های اسد آبادی و القارعه مسـتقر شدیم و آنها برای گرفتن آبادی ملا لر حرکت کردند و صبح بدون درگیری در آن ده مسـتقر شدند و ما هم به مدت سه شب در آن ده مســـتقر بودیم . سپس من به همراه چند نفر تامیــن کالیبر و 106 به ملا لر رفتیم که چهارشنبه 61/12/25 بود و بقیه بچه ها تا اخر شب آمدند به پنج گروه تقسیم شدیم که من در گروه مبدا در سمت راست رود بیرون ده نیجه زارها مستقر شدیم و مدت سه شب نیز در انجا نگــهبانی دادیم ، که در مدت یک هفته اصلا درگیــــر نشدیم و روز هفــــتم عصر به پایگاه برگشتـــیم . روز شنبه 61/12/28 و   61/12/29 یکشنبه نزدیـک ظهر برادر قیم مرا با تعدادی سوار تویوتا نمود و به میــاندوآب رفتیم و برای سپاه پول تحویل گرفتیم ، ساعت 2 برگشتیم .