جوانان واژه ای گم شده در این جامعه

در این جامعه اسلامی که خداوند همه را مسئول معرفی می کند در قبل همه کارها و اتفاقات موجود در  بطن جامعه ، متاسفانه ما، که این ما که می گویم از حقیر گرفته تا پدران و مادران ، دانشگاهیان ، حوزویان ، دولتیها ، مجلسیها و قضائی ها ، نظامی ها ( سپاه ، ارتش ، ناجا و ... )  ، سازمانهای فرهنگی ( ارشاد، صدا و سیما ، سازمان ملی جوانان ، تبلیغات اسلامی) ، وعاظ و خطبا و غیره که خود بنوعی با این جریان که خواهم گفت مبتلا به هستند یا سکوت اختیار کرده اند و یا ره کج را طی کرده اند که نتیجه اش آنچه شده است که امروز می بینیم.

زمانی که یک تکنولوژی وارد این کشور شده است از دو حالت بیشتر خارج نبوده است : یا تحریم کرده ایم و یا بی ضابطه و هدفمند از آن استفاده شده است . و در این مطلب نیز هرکس را تکلیفی است که وظیفه حقیر نیز ایجاب می کند که ابتدا به طرح موضوع نمایم و سپس بابت حل آن راه پیشنهاد کنم و بر ماست که از تعصبات بیجا دوری گزیده تا بتوانیم با مطالب بصورت منطقی برخورد نماییم.

یکی از تکنولوژی هایی که دیر زمانی نیست که در این مرز و بوم وارد شده است ولی سریع جای خود را در بین ما ایرانیان و حتی منازل ما بدون هیچ کنترلی باز کرد مساله ای بنام اینترنت است .

البته اینکه آیا درباره روش استفاده از اینترنت می توان با فتوا و دستور عمل کرد و پاسخ می دهد ، به صراحت می توان گفت حتی در بین مذهبی ها هم نمی توان این مطلب را به باور رساند. اینجا محل تعقل و تفکر است .

در شبکه اینترنت که به معنای واقعی کلمه بعد جغرافیایی و تاریخی برداشته شده است و براحتی می توان با هر نقطه از دنیا ارتباط برقرار کرد ، و دنیای به این وسعت با همین تکنولوژی در یک صفحه مانیتور هویدا گشته است .

و بیشتر استفاده کنندگان آن را جوانان این مرز و بوم تشکیل می دهند که سرمایه های بسیار هنگفت کشورند.

متاسفانه در این چند سال تنها چیزی که در این کشور مورد توجه قرار نگرفته است مسائل مربوط به جوانان است و یا اگر مورد توجه قرار گرفته خیلی مثمر ثمر نبوده است و در بازی های سیاسی جریانهای چپ و راست ( البته بزبان ) همیشه این جوانان بوده اند که مانند مرغ که هم در عروسی و هم در عزا مورد ذبح قرار گرفته اند و هر جریانی خواسته است که جوانان را بخاطر مطامع خود مورد استفاده قرار دهد و زود مسائل جوانان فراموش شده است.

یکی از پدیده هایی که اینترنت با خود بوجود آورد صفحات گفتگو و یا باصطلاح چت روم هاست که از هر نقطه دنیا وارد آن می شوند و هر طور که می خواهند استفاده می کنند ، البته در ابتدا براحتی می توانستیم وارد شویم ولی حالا که نام کشورمان حذف شده با یک کد رجیستری وارد می شویم و دوستانی را می یابیم.

البته در این مقال بحث بر سر استفاده درست از آن نبود.

در سالهای گذشته هرکس به فراخور خود اتاق گفتگو ایجاد می کرد ، مذهبی ها یک جور و غیر مذهبی ها جور دیگر.

ولی حال وقتی وارد اتاقهای گفتگو می شویم چند چیز ارجحیت دارد: تبلیغات سایتهای مرتبط با لوازم مورد استفاده جنسی ، و یا اینکه هرکس در این محل بدنبال یک چیزی می گردد عده ای دنبال فرد مورد علاقه خودشان هستند که فلان مشخصات را داشته باشد که بتواند مسائل جنسی خود را برآورده کند ، و چند زمانی است نیز مد شده است که دختران در برابر نشان دادن و یا ارضاء مسائل جنسی از شارژ ایرانسل گرفته تا چیزهای دیگر روی آورده اند، البته اینکه چرا چنین چیزی رخ داده است در جای خود قابل بحث و واکاوی است و باید صراحتا این مطلب را بیان کنم که باید تعصبات را کنار گذاشت و واقع گرا بود و در برطرف کردن علتها کوشید نه اینکه با معلول برخورد کنیم ، چرا که این جوانان که همه برادران وخواهران ما هستند و روش قهری نتیجه عکس می دهد و منظور این نیست که از فردا فیلتر کنیم نخیر بلکه راه درست استفاده کردن را باید آموخت ، چرا که این روم ها می تواند به محفلی تبدیل شود که هرکس به فراخور خود از مسائل ریز خود گرفته تا مسائل کلان کشوری را مورد بحث و تبادل نظر قرار داد .

در این چت روم ها می بینی که دختر خانمی پی ام می دهد که با خرید شارژ ایرانسل و اس ام اس کردن ان می توانی بیایی پیشم و آن کار دیگر را انجام دهی، ودیگری پسری است که بیچاره خیال می کند می تواند دختر مورد علاقه اش را بیابد ، و عده هم هستند که با رندی تمام با یک اسم علی البدل دیگران را سرکیسه می کنند.

و در همین شبکه اینترنت می بینی سایتهایی بوجود آمده است که براحتی شماره تلفنه منزل و موبایل افراد را قرار داده اند بدون آنکه شخص خود بداند و باعث از بین رفتن حریم خانواده ها شده است و اینکه آیا فقط این دولت است که باید این کار را بکند ، نخیر بلکه وظیفه همه است که موانع بیجا را در راه جوانان قرار ندهیم تا کارمان به جائی نرسد که به چه کنم ، چه کنم بیفتیم .

و ما را چه شده است که حجب و حیای موجو.د در قدیم را کناری نهاده ایم و بی حیایی را بوجود اورده ایم و هر سخن سخیفی را بهم می زنیم.

و در انتها یک مطلب را می گویم که متاسفانه بدلیل کار نکردنهای ما در این باب ، عده ای آمده اند و از جنبه های قومیت گرایی و ناسیونالستی فعالیت می کنند ، فارسها به آذری زبانها بی حرمتی می کنند ، به بلوچها ،کردها ، مشهدی ها و غیره و اینکه نمی فهمیم و درک نمی کنیم که همه از یک پیکره اجتماعیم بنام ایران و در راس همه به یک دین واحد معتقدیم بنام اسلام و مذهبی بنام تشیع اثنی عشری که اگر نیک بنگریم دستورات ظریفی بیان شده است که می تواند راه گشای ما باشد.با این امید و امیدوارم به جائی برسیم که بتوانیم در این اتاقها از هم چیزهای زیادی بیاموزیم نه اینکه بخواهیم همدیگر را سرکیسه بکنیم.

منتظر نظرات شایسته شما عزیزان می باشم و از هر طیفی باشید استقبال می کنم.

یا علی مدد